Klimalı odamda, rahat koltuğumda ve klavye başında, silah bırakma sürecinden sitayişle bahsetmek, ‘Terörsüz Türkiye’ projesine övgüler yağdırmak, sürecin aktörlerine alkış tutmak, bugünlerin ruhuna uygun bir yazı olabilirdi elbette.
Ancak dünden bu yana takip ettiğim, toplumun iklimini bire bir tutturan sosyal medya havası başka bir şey söylüyor bana.
Elbette önceki yazılarımda ama’sız, fakat’sız desteklediğim süreçle ilgili düşüncelerimde aynı noktadayım.
Ancak bugüne kadar terör örgütü militanlarının alçak kurşunlarının hedefi olmuş şehitlerin yakınlarının ve gazilerin ailelerinin hatıralarını incitmeden, onların çektiği acıları unutmadan, çocuklarını kaybetmiş anne ve babaların gözyaşlarını aklımızdan çıkarmadan, yani biz sıcacık yataklarımızda güvenle uyuyalım diye kanıyla, canıyla bedel ödeyenlerin gönlünü almadan, silah bırakmanın bir zafer havasında kutlanmasını içime sindiremiyorum.
O halde daha temkinli, daha vakur, daha soğukkanlı bir duruşla süreci selamlamakla beraber, bu dakikadan itibaren, şehit ve gazi yakınlarıyla ilgili samimi bir sürecin başlaması gerektiğini düşünüyorum.
Bu nedenle TBMM’de kurulacak komisyonun bir görevi de şehit ve gazi yakınlarının kırılan kalplerini, incinen gönüllerini tamir etmek olmalı.
Gelelim Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın süreçle ilgili açıklamasına.
Elbette DEM Parti vurgusu tesadüf değil.
Ancak sürecin DEM Parti ile yürütülecek olmasına çok büyük bir anlam yüklemiyorum.
Yani bu açıklamadan, DEM Parti’nin Cumhur İttifakı’na katılacağı sonucunu çıkarmak fazla zorlama olur.
Olsa olsa yeni anayasa yapımında DEM Parti’nin desteğini almak için bir prova olur ki, bu da küçümsenecek bir gelişme değildir.
Yine de Türkiye tarihi bir eşikteyse, Terörsüz Türkiye gibi tüm toplumu ilgilendiren ve ülkenin çıkarına olacağı şüphe götürmeyen bir sürecin, ana muhalefet partisi olmaksızın yürütülmesi, hem sürecin ruhuna uygun olmaz hem de siyasi kamplaşmayı daha da körükler.
Umarım, önümüzdeki günler CHP’yi de sürecin içine katacak gelişmeleri beraberinde getirir.
MUSTAFA ÖZDAL